Het is duidelijk dat Didier Reynders (MR) dit weekend een versnelling hoger heeft geschakeld in zijn strijd tegen de N-VA. Eerst was er de uitspraak op RTBF dat er nu drie jaar de tijd is om tot een communautair akkoord te komen, daar komt nu nog is het interview in De Tijd (http://www.deredactie.be/cm/de.redactie/politiek/080326_ReyndersDeTijd) bovenop. De deadline voor de tweede fase, met name 15 juli, staat zeer duidelijk in de regeerverklaring, of heeft Reynders volgend stukje over het hoofd gezien:
“Aansluitend daarop zal de regering, zoals aangekondigd in de toelichting van dat voorstel, tegen half juli een verklaring afleggen in de Kamer van Volksvertegenwoordigers over de inhoud van het tweede pakket hervormingsvoorstellen. De noodzakelijke wetteksten zullen hieraan worden toegevoegd met oog op hun goedkeuring voor het parlementaire reces.”
Van een regeringspartner kan je toch op zijn minst verwachten dat hij zich loyaal opstelt ten aanzien van het regeerakkoord, nota bene een akkoord dat nog maar enkele dagen geleden werd goedgekeurd. Het lijkt me redelijk duidelijk dat Reynders zich hiermee wil profileren ten aanzien van de Waalse publieke opinie. Het ziet ernaar uit dat de tactische spelletjes niet ophouden, eerder integendeel. Te verwachten valt dat de andere Waalse partijen gaan meedoen in dit opbod, waarmee ze nog maar is zouden aantonen hoezeer ze echt begaan zijn met de Belgische staat. Met dit gekakel bereikt de MR niets, laat staan een sereen debat over de staatshervorming. Wat ‘den Didier’ blijkbaar niet door heeft is dat de tweede fase in de staatshervorming er echt wel moet komen tegen half juli.
Om te beginnen was er al over de huidige regeling stevig protest bij de achterban van CD&V, dit protest kon door de partijleiding worden tegengewerkt door de zeer duidelijke deadline van 15 juli te stellen. Nog een keer uitstel zal de achterban van premier Leterme niet slikken, zeker niet als je rekening houdt met de regionale verkiezingen in 2009. Dat CD&V naar die verkiezingen zou trekken zonder communautair akkoord is pure electorale zelfmoord.
Bijkomend is er ook nog de factor N-VA, voor Reynders blijkbaar een partij van uitschot waar hij zo vlug mogelijk vanaf wil. Voor deze partij is het ronduit onmogelijk nog een keer uitstel te vragen aan de achterban, de tweede fase moet voor 15 juli, punt uit. Reynders weet – of zou toch moeten weten – dat als de N-VA tegen deze regering stemt er geen meerderheid is langs Vlaamse zijde. 42 zetels op de 88 is niet genoeg om aan Vlaamse zijde over een meerderheid te kunnen spreken mijnheer Reynders, wat bijlessen wiskunde zouden u geen kwaad doen. Oké, ik weet ook wel dat er geen geschreven wet is die bepaald dat er voor een regering aan beide zijden van de taalgrens een meerderheid moet zijn. Er is wel een ongeschreven ‘wet’ die dit bepaald, en die zijn in de politiek minstens even belangrijk om te kunnen spreken over vertrouwen en respect tussen de partners. Een regering die geen meerderheid heeft aan Vlaamse zijde en waar bovendien ook nog is meer Waalse dan Vlaamse regeringsleden inzitten, kan niet deftig werken.
Laat duidelijk zijn dat Reynders goed genoeg weet dat die tweede fase er moet komen, zoniet belanden we in scenario’s van een noodregering en dergelijke. Nieuwe verkiezingen zonder splitsing van BHV zijn zeer onwaarschijnlijk, zoals Marc Bossuyt (voorzitter grondwettelijk hof) een tijd terug nog eens zeer duidelijk heeft herhaald.
Beste Didier Reynders, stop met die zever en onnozele interviews, u weet dat 15 juli de deadline is. Als u een werkbare regering wil zal u toch wat meer moeite moeten doen(lees: stop met die partijpolitieke spelletjes).
Wel, als ik dit nalees blijkt dat ik als Vlaams-nationalist tegenover de Waalse Didier Reynders een deel van het federale regeerakkoord verdedig. Wie is er nu de caractériel?
woensdag 26 maart 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten