Solidariteit

Laat mij hier even duidelijk een vooroordeel ontkennen: het Vlaams-nationalisme staat niet afkerig tegenover solidariteit, integendeel.

Om te beginnen is er de kwestie van de ‘transfers’ tussen Vlaanderen en Wallonië. Op zich is het zeer normaal dat die in vraag worden gesteld, er moet immers amper verantwoording voor worden afgelegd. Er gaat (veel) geld naar Wallonië, maar blijkbaar is het niet nodig dat Wallonië ook zeer duidelijk aangeeft waarvoor dat geld uiteindelijk gebruikt wordt.
Los van de kwestie dat de transfers van noord naar zuid zeer wazig zijn is er ook sprake van een soort averechts effect. Wallonië wordt niet aangemoedigd echt iets te doen aan de gebrekkige economische toestand, ze krijgen immers toch geld van Vlaanderen.
Dat is de kern van het Vlaamse discour, het zijn niet de transfers op zich die voor wrevel zorgen. Het probleem is de onverantwoorde aanwending van die transfers en het averechtse effect. Als er effectief meer verantwoording komt voor de transfers en er bovendien aandacht aan wordt besteed dat er geen averechts effect optreed zijn transfers voor mij geen enkel probleem.

Een ander heikel punt is dat heel wat Walen schrik hebben dat Vlaanderen ineens de geldkraan dichtdraait als België splitst. Dit lijkt me geen logische piste, Vlaanderen heeft alle belang bij een welvarend buurland. Meer waarschijnlijk is een afbouw van de transfers op pakweg 10 jaar, zo krijgt Wallonië de kans geleidelijk zelf een verantwoordelijk beleid uit te werken. Zowel Vlaanderen als Wallonië hebben daar alle belang bij.

Een laatste puntje dat ik aan dit stukje over ‘solidariteit’ zou willen toevoegen is de rol die de EU in die kwestie steeds meer op zich neemt. Er is al sprake van een zekere solidariteit binnen de EU waarbij de rijkere regio’s meer geven terwijl de armere regio’s juist meer krijgen. Zo kan er op Europees niveau gewerkt worden aan een welvarende unie, waarbij de sterkere regio’s de armere regio’s helpen. Dat Europese niveau is wat betreft solidariteit dan ook de toekomst, ook als het aankomt op ontwikkelingshulp naar landen buiten de EU toe. Vlaanderen kan best actief meewerken aan dit systeem van solidariteit binnen de EU, over de grenzen heen en dus op grote schaal zodat men een duidelijk totaalbeeld krijgt. Dat is echte solidariteit, iets compleet anders dan het aanmodderen binnen België waar transfers juist echte solidariteit in de weg staan.