VlaamsProgressieven

Het is dan toch zover, SPIRIT verandert van naam. Vanaf vandaag moeten we spreken over de ‘VlaamsProgressieven’. Ik ga hier niet uitweiden over de volledige beginselverklaring van die partij, wel zou ik het graag even hebben over hun communautaire standpunt.
Letterlijk staat het volgende te lezen op de site:

“Met het confederaal model geven we een duidelijk signaal dat een pak zaken veel beter zouden gaan indien elke deelstaat ze op haar eigen manier kan aanpakken.”

Het is duidelijk dat de nieuwe naam niet onmiddellijk samengaat met een nieuwe inhoud, op enkele nuances na. Wat wel nieuw is, is de herwonnen ambitie van het kleine partijtje. Als doelstelling werd alvast 5% vooropgesteld bij de regionale verkiezingen van 2009. Die doelstelling is volgens mij zeker haalbaar, toch als men nu optimaal gebruik maakt van het nieuwe imago.
Ideaal voor de Vlaamse beweging zou natuurlijk zijn dat de VlaamsProgressieven op termijn als zelfstandige partij kunnen opkomen. Het is waar dat ze niet onmiddellijk pleiten voor een onafhankelijk Vlaanderen, maar confederalisme is al een heel eind op de goede weg. Voor alle duidelijkheid is een ‘confederatie’ het volgende:

“De confederatie is een verbinding tussen soevereine staten die hun eigen soevereiniteit behouden, maar overeenkomen om bepaalde aangelegenheden, zoals de buitenlandse belangen en veiligheid, gemeenschappelijk te regelen.”

Zo’n confederatie wil dus eigenlijk zeggen dat het centrum bij de deelstaten ligt, de Belgische staat dient dan enkel nog voor de bevoegdheden die de deelstaten beiden (dus met unanimiteit) bij de (con)federale overheid willen leggen. Voor de Vlaamse beweging zou het alleszins een goede zaak zijn als er op termijn ook een autonome partij op links komt die zich inzet voor communautaire thema’s.
Voorlopig is dat nog toekomstmuziek, maar als de VlaamsProgressieven het goed spelen is dat scenario zeker haalbaar.