Vandenbroucke Vs. SP.A

Op het partijbureau van SP.A gisterenavond zou Vlaams minister Frank Vandenbroucke een (emotioneel) pleidooi hebben gehouden voor een duidelijke visie op de staatshervorming en BHV. Ondertussen wordt het incident afgedaan als een overdreven emotionele reactie waar men verder geen belang aan hoeft te hechten. Maar uiteindelijk is het pleidooi van Vandenbroucke kenmerkend voor een aantal frustraties die ongetwijfeld leven bij de achterban van SP.A.
In de maanden durende discussie/crisis over de staatshervorming hebben Caroline Gennez en haar partijgenoten niets anders gedaan dan commentaar geven op de onderhandelingen. Dit is hun volste recht, maar het lijkt me niet meer dan logisch dat SP.A ook zelf een waardige en duidelijke visie op de onderhandelingen en de staatshervorming in het algemeen naar voor schuift.
Momenteel doen de socialisten dit liever niet al te expliciet, omdat ze proberen van twee walletjes te eten. Als de onderhandelingen mislukken kan SP.A zeggen: ‘zie je wel, al dat geleuter over staatshervorming leidt tot niets, laat ons liever praten over de koopkracht’. Als de onderhandelingen uiteindelijk wel een mooi resultaat opleveren kan de partij zeggen: ‘dit is een mooi akkoord dat goed is voor de mensen en wij steunen dit’.
Deze houding is ronduit hypocriet, waar electorale belangen op korte termijn zwaarder wegen dan ‘goed bestuur’. Het wordt tijd dat SP.A eindelijk kleur bekent en duidelijk de staatshervorming mee in een bepaalde richting stuurt.
De uitbarsting van Frank Vandenbroucke was dan ook niet symbolisch of emotioneel, ze was symptomatisch.