zaterdag 7 juni 2008

Eindelijk

De nieuwe voorzitster van CD&V, Marianne Thyssen, is blijkbaar vastberaden om tegen 15 juli resultaat te boeken. En het goede is dat ze ook effectief weet wat onderhandelen is. Ze komt immers van het Europese niveau, de ideale leerschool als het aankomt op compromissen zoeken. Ze kent de kneepjes van het vak, en dat bewijst ze in een interview dit weekend. Haar laatste opmerking is veelbelovend:

Thyssen: 'De 15de juli is de dag van de waarheid, dat beseffen we goed. Dan zal iedereen oordelen, ook wij.'

De Standaard: En als het mislukt, trekt CD&V de stop eruit? Sommigen twijfelen daaraan.'

Thyssen: Dit is ons laatste bod. Wie nu neen zegt en weigert over onze voorstellen te spreken, speelt met de toekomst van het land. Wij zijn nu nog bereid om de interregionale en interpersoonlijke solidariteit te behouden. Als het mislukt, sluit ik niets meer uit.'

De Standaard: Ook geen separatisme.'

Thyssen: In elk geval komen we dan in een systeemcrisis terecht en zal de publieke opinie in Vlaanderen verder radicaliseren. De mogelijkheden om tot een oplossing worden dan alleen maar kleiner.'

Eindelijk een strategie aan de onderhandelingstafel, dit is een grote stap in de goede richting. Als men een (grote) staatshervorming én de splitsing van BHV wil doordrukken zal men de Franstaligen onder druk moeten zetten.
Momenteel zien de Franstaligen geen reden om mee te werken aan een staatshervorming. Ze hebben blijkbaar geen schrik van nieuwe verkiezingen, de peilingen wijzen immers op ongeveer dezelfde verkiezingsuitslag als 2007. Waarom zouden ze meewerken aan iets waarbij ze niets kunnen winnen of verliezen? Nu maakt CD&V, bij monde van de voorzitster, duidelijk dat de Franstaligen weldegelijk iets te verliezen hebben: België.
Hopelijk zet dit wat druk op MR, CDH en de PS. Geen van die partijen zal nieuwe verkiezingen willen uitlokken als ze daardoor het verwijt krijgen dat ze de toekomst van België op het spel zetten. De bal ligt in het kamp van de Franstaligen, hopelijk hebben ze dat aan de overkant van de taalgrens snel door.


En nog even terzijde: een applausje voor Hillary Clinton, die dan toch haar eigen campagne stopzet en Obama steunt. Ze doet dit met een zeer mooie speech (deel 1, deel 2, deel 3 en deel 4), veruit één van de beste speeches die ik al van haar heb gezien. Het zal duidelijk een mooie verkiezingsstrijd worden voor de democraten.

Geen opmerkingen: